Wśród ludzi

Polska1960dokument14'Pokaz specjalny (2018)

Jedyny w swoim rodzaju film krótkometrażowy, którego głównym bohaterem jest… pies. Łaciaty kundel przeżywa dramatyczne perypetie niczym bohater filmu sensacyjnego. W pierwszej scenie jest świadkiem śmierci innego psa przejechanego przez rozpędzone auto. W innych sam cudem unika śmierci – kamieniowany przez chuliganów, oddany do Instytutu Medycyny Doświadczalnej, pojmany przez hycli... Wiedzie życie włóczęgi racząc się odpadkami ze śmietnika. Krótkie wytchnienie znajduje na podwórku domostwa staruszki opiekującej się bezdomnymi psami. Wkrótce jednak i stamtąd przegoni go lęk przed okrucieństwem człowieka. Samotny i zagubiony błąka się po ulicach miasta, którymi jadą rozpędzone samochody. Czworonożny bohater z tej krótkometrażówki, która pierwotnie nosiła tytuł „Włóczęga”, do złudzenia przypomina łaciatego psa z filmu Charliego Chaplina „Pieskie życie” (1918). Maria Oleksiewicz porównała film Ślesickiego do noweli „Pies z Krzyża Walecznych” (1958) Kazimierza Kutza. Napisała ponadto: Nastrój „Wśród ludzi” – zwłaszcza w scenach u hycla – przypomina często Kafkowską „Kolonię karną”. Film ma luźną i wielowątkową budowę, nie stara się o stawianie point, jest jakby niedomknięty, a przez to wielowarstwowy. Tytuł filmu wskazuje, że reżyser pragnął nadać utworowi wymiar metafory odnoszącej się do międzyludzkich relacji. Przede wszystkim jest on jednak świadectwem dramatycznego losu bezdomnych psów w rzeczywistości „asfaltowej dżungli” wielkiego miasta. Mały łaciaty pies pojawił się rok wcześniej w filmie „Dzień bez słońca” (1959), który Władysław Ślesicki zrealizował wspólnie z Kazimierzem Karabaszem. W 1963 roku „Wśród ludzi” uhonorowano nagrodą NRD-owskiej Ligii Przyjaźni między Narodami na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Oberhausen.