Po sukcesie pokazów KineDok w 2016 roku czekają nas projekcje nowych filmów dokumentalnych w ramach tej alternatywnej platformy dystrybucyjnej – pokazy odbywają się poza salami kinowymi, w kawiarniach, pubach, galeriach sztuki, w małych i dużych miastach w Polsce, wstęp na projekcje jest bezpłatny. W tym roku zobaczymy 17 filmów, w ponad 20 lokalizacjach na terenie całego kraju. Głównym organizatorem projektu KineDok jest Instytut Filmu Dokumentalnego z siedzibą w Pradze, a koordynatorem w Polsce jest Krakowska Fundacja Filmowa, organizator jednego z najstarszych w Europie festiwali filmowych – Krakowskiego Festiwalu Filmowego.
W 2016 projekcje KineDok odbyły się w 27 miejscach mieszczących się w 24 polskich miastach, łącznie było ich 280, zgromadziły około pięciotysięczną widownię.
Podobnie jak rok temu także teraz zobaczymy filmy z krajów europejskich zrzeszonych w ramach KineDok, a więc z Czech, Słowacji, Chorwacji, Rumunii, Węgier, Polski i Norwegii, w tym dołączyła także Bułgaria. Pora przedstawić tegoroczne tytuły, które jak zwykle w przypadku filmów dokumentalnych portretują rzeczywistość – tę widzianą z szerszej perspektywy – społeczeństw, mniejszości narodowych, uchodźców i tę widzianą z bliska, z intymnej perspektywy głównego bohatera/ bohaterów.
Wśród najnowszych produkcji pokazywanych w ramach KineDok wyraźnie widać aktualną problematykę, zobaczymy więc filmy poruszające temat uchodźców: „Oni” w reżyserii Krisztiny Meggyes (Węgry) i “Wyższa konieczność” Viktora Oszkára Nagy’ego, Andrása Petrika (Węgry/ Serbia), mniejszości narodowych (Romowie) „Cambridge”, reż. Eldora Traykova (Bułgaria), “FC Roma” reż. Tomáš Bojar, Rozálie Kohoutová (Czechy), „Królowa ciszy” reż. Agnieszka Zwiefka (Polska). Niejako z drugiego bieguna, z pozycji kraju bogatego i wysoko rozwiniętego – Norwegii – przyjrzymy się tematowi konsumpcji, a w szczególności marnowaniu jedzenia w tym kraju. W Europie Środkowo-Wschodniej ciągle silny jest temat komunizmu i tego jak wpływał na losy ludzi, emigrujących przymusowo na zachód jak bohaterowie „Pary na wodzie”, trzej muzycy jazzowi, którzy spotykają się po 40 latach rozłąki na wspólnym koncercie, lub jak w filmie „Wujek Tony, trzej głupcy i służba bezpieczeństwa” w reżyserii Miny Milevej i Veseli Kazakova (Bułgaria), które przedstawią mechanizmy władzy komunistycznej okradające artystów z własności intelektualnej.
Współczesnym Europejczykom przygląda się Tonći Gaćina (Chorwacja) obserwując turystykę w Chorwacji „Turystyka!”, do refleksji o ludzkiej naturze w przeddzień końca świata według kalendarza Majów skłoni nas film Moniki Pawluczuk „Koniec świata” (Polska), a Miroslav Janek zbliża się do osób chorych na autyzm „Zwyczajny film autystyczny” (Czechy).
Wśród historii prywatnych poznamy losy Kåre Alræka, dziadka reżysera Davida Alræka, który był nieustraszonym podróżnikiem i wynalazcą, „Księżycowy spacer z dziadkiem” (Norwegia), losy rodziny Dobrina i Lii, bardzo wierzącego małżeństwa, jednak ich religijność zaczyna uwierać ich dorastające dzieci. Co zrobić z resztą życia w trudnej sytuacji zmiany przyjrzymy się w filmach:
“5 października”Martina Kollára (Słowacja/ Czechy), „Dzieci Kaina” Marcella Gerő, (Węgry/ Francja) i “Wolni” Tomislava Žaji (Chorwacja).
Pierwszy pokaz już 24 lutego w Sanoku, bieżące informacje o filmach i pokazach do znalezienia na stronie projektu: http://kinedok.net.