On nie może żyć bez kosmosu
Rosja2019animacja16'Konkurs krótkometrażowy (2020)
Konstantin Bronzit powraca, by znów zabrać widzów w kosmos. Jego nominowana do Oscara animacja z 2014 roku opowiadała o dwóch przyjaciołach chcących zostać astronautami. Tym razem reżyser przedstawia relację kobiety i jej syna, który na świat przychodzi w… skafandrze kosmonauty. Marzenia chłopca o locie poza ziemską atmosferę stopowane są przez matkę, której kosmos odebrał już bliską osobę. Wzruszająca animacja o dorastaniu, pragnieniach i przeznaczeniu, którego nie da się oszukać. To także historia miłości, poświęceniu i samotności opowiedziana z wrażliwością, ale i subtelnym humorem. Film otrzymał nagrodę Srebrnego Smoka dla najlepszego filmu animowanego w międzynarodowym konkursie krótkometrażowym na 60. KFF.
Nagrody
-
2020 Konkurs krótkometrażowy
Nagroda dla reżysera najlepszego filmu animowanegoSrebrny Smok
- reżyseria
- Konstantin Bronzit
Urodził się w 1965 roku w Petersburgu. W 1983 roku ukończył tamtejszą Akademię Sztuk Pięknych, a w 1992 roku Akademię Sztuki i Designu. Dwa lata później ukończył wyższe kursy scenopisarstwa i reżyserii w Moskwie. Jest autorem kilkunastu filmów krótkometrażowych, które otrzymały łącznie około 200 festiwalowych nagród. W 2001 roku był nominowany do francuskich Cezarów za film „Na krańcach Ziemi”, a w 2009 roku jego animacja „Lavatory – lovestory” otrzymała nominację do Oscara.
- zdjęcia
- Konstantin Bronzit
- scenariusz
- Konstantin Bronzit
- animacja
- Vera Shiganova, Yulya Trofimova
- muzyka
- Valentin Vassenkov
- dźwięk
- Vladimir Golounin
- montaż
- Konstantin Bronzit
- produkcja
- Alexander Boyarsky, Sergey Selyanov ("melnitsa" Animation Studio)
- Fotos
- Zwiastun