Ziemia niczyja. Docs+Science

Cykl niezwykłych filmów o relacji człowieka ze światem na jubileuszowym 60. Krakowskim Festiwalu Filmowym.

Docs+Science to jeden z najmłodszych cykli Krakowskiego Festiwalu Filmowego. Każdego roku podąża za filmowymi ekspresjami na temat fascynujących przyrodniczych zjawisk, największych naukowych odkryć, śledzi losy najwybitniejszych umysłów epoki, a także przygląda się skomplikowanym relacjom człowieka z naturą i technologią. W tegorocznym cyklu twórcy będą próbowali odpowiedzieć na wielkie pytania za pomocą różnorodnych filmowych technik i form, a poza filmami dokumentalnymi pojawią się animacje, a także obrazy nie dające się zamknąć w gatunkowych ramach.

Uczucie niepewności to zwykle stan niepożądany: drażni i wydaje się zbędne, towarzyszy nam, kiedy wkraczamy na terytoria położone gdzieś na ziemi niczyjej – między wiedzą i niewiedzą, nauką i sztuką, lękiem i nadzieją. Pojawia się, kiedy pytamy o naturę świadomości, o kondycję człowieka w czasach wszechogarniającego kryzysu, o pozycję istoty ludzkiej w kosmosie. Dobre kino powstało właśnie po to, by szkicować odpowiedzi na tego typu pytania. Dobre – czyli łączące intelektualny rygor i dyscyplinę eksperymentu z głęboko humanistyczną wrażliwością i skłonnością do swobodnej artystycznej eksploracji. – mówi Karol Jałochowski, kurator cyklu Docs+Science, dziennikarz tygodnika Polityka, filmowiec, fizyk.

Człowiek i natura

W programie zobaczymy jedną polską produkcję. “Gruba Kaśka” (reż. Julia Pełka) nie tylko rozwieje tajemnice systemu wodociągowego stolicy, gdzie na straży zdrowia, a nawet życia mieszkańców Warszawy stoją… małże. Dokument w ciepły i pełen subtelnego humoru sposób opowie o niezwykłym związku ludzkości z techniką i naturą. 

Transowy film włosko-niemieckiego kolektywu artystycznego Flatform (Anna Maria Martena i Roberto Taroni) “Co ma nadejść, jest zaledwie obietnicą” to zrealizowany w perfekcyjny sposób ciąg przenikających się wzajemnie ujęć, będący refleksją nad epoką człowieka – Antropocenem. Związane z nią zmiany, cykle susz i powodzi, docierają nawet na Funafuti, zagubioną na Pacyfiku wyspę archipelagu Tuvalu.

Kiruna to niewielkie, liczące niespełna 20 tys. mieszkańców miasto położone za kręgiem polarnym, które staje w obliczu przymusowego przesiedlenia. Filmowana przez Gretę Stocklassę w filmie “Kiruna – Nowy wspaniały świat” społeczność staje się metaforą całej ludzkości – pozbawionej stałych punktów odniesienia, pozostającej w nieustannym tranzycie, w stanie zawieszenia.

  • Bajkonur. Ziemia, reż. Andrea Sorini
  • Część nocna, reż. Alexandra Navratil
  • Gruba Kaśka, reż. Julia Pełka
  • Jest tam kto, reż. Maartje Nevejan
  • Kiruna – Nowy wspaniały świat, reż. Greta Stocklassa
  • Kodak, reż. Andrew Norman Wilson

Człowiek i kosmos

Andrea Sorini w dokumencie “Bajkonur. Ziemia” ukaże surrealistyczny pejzaż pustynnego regionu Kazachstanu, gdzie w latach 50. ubiegłego wieku narodził się mit radzieckiej kosmonautyki, nigdy nie zrealizowanej utopii pokojowej obecności człowieka poza Ziemią. 

Wielokrotnie nagradzana, krótka animacja “Słoneczna wycieczka” (reż. Réka Bucsi) to eksperymentalna, figlarna wizualna kompozycja, w której eksploracja kosmosu zdaje się być przygodą piękną, absurdalną i melancholijną zarazem. Animowany Wszechświat ukazuje swoją może nie ludzką, ale zaskakująco przyjazną twarz.
Charles Duke na powierzchni Księżyca zostawił nie tylko odciski swoich butów, ale i pewną ważną dla niego fotografię, która stała się przedmiotem frapujących artystyczno-dokumentalnych rozważań Marii Moliny Peiro. W filmie „Sasha” bada ona terytoria i relacje na styku przestrzeni cyfrowej, analogowej i… kosmicznej.

  • Prawie jak człowiek, reż. Jeppe Rønde
  • Słoneczna wycieczka, reż. Réka Bucsi
  • Twarz Carlotty, reż. Valentin Riedl
  • Sasha, reż. María Molina Peiró
  • Powtórnie rzeźbione w czasie: Sanatorium Zonnestraal, reż. Michiel van Bakel
  • Co ma nadejść, jest zaledwie obietnicą, reż. Anna Maria Martena

Człowiek i technika

“Prawie jak człowiek” (reż. Jeppe Rønde) to poruszający się na granicy gatunków utwór poświęcony pytaniom o naturę związku między człowiekiem i technologią. Odpowiedzi na nie szuka dziesięciu badaczy – filozofowie, antropolodzy, programiści. W tych poszukiwaniach wędrujemy tam, gdzie kończy się ludzka, a zaczyna sztuczna inteligencja. 

Alexandra Navratil bada historię fascynującego, przeżywającego renesans medium, jakim jest fotografia analogowa. W filmie „Po stronie nocy” przywołuje nieznane szczegóły ciągu technologicznego, który towarzyszył produkcji materiałów światłoczułych Agfa-Orwo. Jaką rolę 25 lat temu pełniła w nim niewidoma Gundula Brett? Czy obraz rodzi się tylko na styku ciemności i światła?

Pozornie chaotyczna niespójna opowieść snuta przez dwóch enigmatycznych bohaterów, z których jeden wydaje się tracić zmysły… Drugi to słynny George Eastman, człowiek, który fotografię przeniósł z laboratoriów pod strzechy. Eksperymentalny, na wpół biograficzny dokument “Kodak” (reż. Andrew Norman Wilson) to frapująca refleksja nad statusem obrazów i ludzi w społeczeństwie późnego kapitalizmu.

Człowiek i umysł

W „Powtórnie rzeźbione w czasie: Sanatorium Zonnestraal” reżyser Michiel van Bakel łączy swoje kompetencje fotografa i filmowca oraz astronoma i psychologa. Za pomocą technik laserowych i cytatów z twórczości Andrieja Tarkowskiego przywołuje widmowe obrazy słynnego holenderskiego sanatorium, prowadząc widzów w głąb na wpół sennego widzenia, a zarazem refleksji nad naturą ludzkiego umysłu.

Z kolej w dokumencie “Jest tam kto?” reżyserka, Maartje Nevejan mierzy się z zagadką kosmicznej nicości. W oparty na własnych doświadczeniach multimedialny projekt, włącza artystów i naukowców – oraz widzów i stara się odpowiedzieć na pytania czy świat mentalny jest realny i gdzie jesteśmy, kiedy nas nie ma?

Nieczęsto nauka i sztuka osiągają tak harmonijną syntezę, jak w „Twarzy Carlotty” (reż. Valentin Riedl, Frédéric Schuld). Twórcy przedstawiają obraz wewnętrznego świata kobiety cierpiącej na prozopagnozję, zaburzenie postrzegania uniemożliwiające rozpoznawanie twarzy. „Ta kobieta nosi moją sukienkę, więc to muszę być ja”, mawia Carlotta, która wyraża swoje stany ducha poprzez sztukę. 

Lista filmów cyklu Docs+Science. Ziemia niczyja:

Partnerem sekcji Docs+Science jest Fundacja Tygodnika Powszechnego, w ramach projektu “Wielkie Pytania na nowo” realizowanego dzięki wsparciu Templeton Religion Trust.

Krakowski Festiwal Filmowy jest na ekskluzywnej liście wydarzeń kwalifikujących do nagrody Amerykańskiej Akademii Filmowej w kategoriach krótkometrażowych (fabuła, animacja, dokument) oraz pełnometrażowego filmu dokumentalnego, a także rekomenduje do Europejskiej Nagrody Filmowej w tych samych kategoriach.

Program jubileuszowego 60. Krakowskiego Festiwalu Filmowego zostanie w całości przeniesiony do sieci! Najnowsze filmy dokumentalne, animowane i krótkie fabuły ze świata, oczekiwane polskie premiery, a także spotkania z twórcami będą dostępne online, bez wychodzenia z domu. Szczegółowy program będzie opublikowany w połowie maja.

Kategoria: News.
News

Aktualności

340 z 1098