Absolwent i nauczyciel Łódzkiej Szkoły Filmowej. Twórca filmów fabularnych i dokumentalnych, takich jak „Nie płacz” (1972), „Prekursor” (1988), „Pergamin konfederacji warszawskiej 1573” (1988) czy „Idź” (1989). Nagrodzony na licznych festiwalach międzynarodowych m.in. w Mannheim (za fabularny debiut pt. „Na wylot”, 1972), Karlovych Varach (za „Przypadek Pekosińskiego”, 1993) i Krakowie (najważniejsze nagrody jakie otrzymał za swoje filmy dokumentalne to Brązowy i Srebrny lajkonik za filmy „Nie płacz” i „Idź”).
Urodził się niespełna 3 miesiące przed wybuchem II Wojny Światowej. Pod naciskami rodziny zamiast na Wydziale Operatorskim, rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. Już po ich ukończeniu zdał do Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, z którą jako profesor sztuk filmowych związany był do końca swojego życia.
Już jedna z jego pierwszych etiud studenckich – „Mężczyźni” (1969) uznana została za antywojskową przez co na ponad 20 lat trafiła na półkę. Pełnometrażowy debiut fabularny Królikiewicza – „Na wylot” również nie spodobał się ówczesnym władzom PRL, ale zachwycił krytyków i zagwarantował reżyserowi szczególne miejsce w historii polskiego kina. Jako reżyser Królikiewicz zawsze starał się w szarej rzeczywistości zwykłych ludzi odnaleźć i wyeksponować uniwersalną prawdę o egzystencji człowieka.
W niespełna dziewięciominutowym dokumencie „Nie płacz” pokazując ostatnie godziny poborowych przed odjazdem na wojskową służbę, przedstawił antropologiczny wymiar schyłku młodzieńczej wolności i rytuału wejścia w dorosłość. Nagrodzony Srebrnym Lajkonikiem film „Idź” to alegoryczny hołd złożony przyjaciołom – operatorom filmowym, którzy zginęli podczas górskich wypraw.
W ostatnich latach Grzegorz Królikiewicz realizował głównie filmy dokumentalne i telewizyjne spektakle. Za swój ostatni film fabularny “Sąsiady” w 2016 roku został uhonorowany Nagrodą im. Krzysztofa Krauze przyznawaną przez Gildię Reżyserów Polskich.
Grzegorz Królikiewicz zmarł 21 września w Łodzi.